043. Kwiecień plecień.

Po kilku miesiącach oczekiwania i rosnącej ekscytacji, na niebie pojawiły się pierwsze przebłyski słońca, drzewa obrosły w drobne, zielone listki, a wszędzie wokół rozkwitły wielobarwne kwiaty. Cały świat zaczął jawić się w bardziej pozytywnych barwach. I gdy człowiek myśli, że wiosna zawitała już do nas na dobre, za oknem pojawia się to.

Szaro, buro i ponuro - oto prognoza na najbliższe tygodnie. I jak w tych warunkach wyjść na spacer, wybrać się na wycieczkę rowerową, porobić zdjęcia, cieszyć się życiem? Cały misterny plan, aby spędzać więcej czasu na świeżym powietrzu, spalił na panewce. Nawet siedzenie w domu jest jakoś mniej przyjemne, kiedy do pokoju przestaje docierać światło słoneczne. Zazwyczaj w takich właśnie momentach  porzucam wszelkie wcześniejsze postanowienia, jak gdyby deszcz wysysał ze mnie całą energię i motywację do kontynuowania pracy. Obawiam się, że moja nauka francuskiego może w końcu na tym ucierpieć. W związku z powyższym liczę, że przewidywania pogodowe na kwiecień nie do końca się sprawdzą i matka natura uraczy nas przynajmniej kilkoma dniami pełnymi słońca. Chyba nikt nie miałby pretensji, gdyby ładna aura utrzymała się również w maju podczas cudownie długiego weekendu. Macie już jakieś plany na ten czas? 

Post w gruncie rzeczy krótki, banalny, pełen narzekania, można by rzec: typowa Klaudia. Chyba wracam do formy sprzed lat. ;) 

♫ Your Father Would Be Proud (from "Rogue One: A Star Wars Story")